Recensie
Uit de dubstep gekropen en genesteld in jaren tachtig synthpop. Dat is zo’n beetje in het kort de weg van Darkstar. Toch zijn de elementen van de dubstep nog wel degelijk terug te vinden. Neem bijvoorbeeld Gold met zijn dub-step-ritme-maar-dan-net-niet. Schuifelende bekkens meanderen door lichtvoetige pianopartijen en vederlichte zang van James Buttery geven het geheel een fijne sfeer. De Kraftwerk-kant van Darkstar wordt perfect geëtaleerd in Aidy’s Girl Is A Computer, waarin jaren tachtig synthesizers en rechttoe rechtaan marimba’s er vrolijk monotoon op los roffelen. Radiohead, Orchestral Manouvres In The Dark en Human League zijn bands die vaak in verband gebracht worden met het geluid van Darkstar en daarmee dus dat typische jaren tachtig geluid uit Engeland. Mijns inziens klinkt Darkstar wat meer van het vaste land, maar het zal de liefhebber van wat introverter klinkende elektronische muziek zeer zeker kunnen behagen.
Tracks
Disc 1
1. In The Wings
2. Gold
3. Deadness
4. Aidy's Girl Is A Computer
5. Under One Roof
6. Two Chords
7. North
8. Ostkreuz
9. Dear Heartbeat
10. When It's Gone
