Dit collectief uit New York is een gezelschap doorgewinterde muzikale reizigers. Onder bezielende leiding van de charismatische multi-instrumentalist en songschrijver Wade Schuman gaat Hazmat Modine aan de haal met stijlen als, swing, (New Orleans) jazz, klezmer, folk, blues en zelfs rocksteady. Op debuut Bahamut wisten ze dit al zonder goedkoop te kopiëren, tot een geheel eigen geluid te smeden, maar de vijf jaar tot het Cicada, spiegelen zich ook mooi af op dit nieuwe album. Het proces van opnemen bestrijkt dan ook prachtig opnamen en fragmenten uit deze hele periode, zodat Cicada zich ontvouwt als een soort logboek. Desondanks teert Hazmat Modine al jaren op een hecht en op elkaar ingespeeld bandgeluid, zodat er op dit album geen sprake is van onsamenhangendheid. Het houdt het geheel zelfs enorm 'levendig' en dat is eigenlijk precies het woord dat Hazmat Modine het beste omschrijft. Tijdens hun muzikale avonturen speelde men ondermeer met Natalie Merchant, Gangbé Brass Band en ook het Kronos Quartet, waarvan er hier op deze cd een het bewijs niet van konden ontbreken. Of het nou het swingende Ebb Tide is, de opmerkelijke, maar goed vallende cover van I've Been Lonely For So Long, of de bezwerende titeltrack, Hazmat Modine laat alles op z'n plaats vallen. Cicada is van een zeldzame muzikaliteit in de breedste zin van het woord.