Van Steve Winwood verscheen in 1995 al eens een 4cd-box, The Finer Things. Het is te rechtvaardigen dat zo'n overzicht 15 jaar later wordt geactualiseerd. Toch wemelt het van de overlappingen op Revolutions. Dat is zeer verklaarbaar. Want uit zijn periodes met The Spencer Davis Group, Blind Faith en Traffic komen anno 2010 uiteraard niet ineens heel andere klassiekers, sleutelsongs en hits tevoorschijn, ook niet als de inmiddels 62-jarige Steve Winwood de songkeuze zelf voor zijn rekening neemt. Maar de weinige verschillen met The Finer Things zijn wel een verbetering. Zo is de ruimte die destijds werd opgeslokt door zijn merkwaardige en weinig memorabele uitstapjes met Stomu Yomashta's Go op Revolutions opgevuld met materiaal van zijn laatste twee ijzersterke platen, About Time en Nine Lives. Jammer is wel dat het zwaar onderschatte Talking Back To The Night met maar een track, het overbekende Valerie, tot Revolutions is doorgedrongen. Daar had minstens de titelsong bij gemoeten. Dat neemt niet weg dat het relatief laag geprijsde Revolutions een zeer degelijke, tot het randje toe gevulde box is geworden met 58 bevlogen songs, zonder ook maar één inzinking van de eerste koning van de Britpop. Zijn troonopvolger, Paul Weller, is de eerste om dat toe te geven...
