MCLACHLAN, SARAH

Een live-album en een kerstplaat niet meegerekend is het erg lang geleden dat we nieuwe werk hoorden van Sarah McLachlan. Op Laws Of Illusion is te horen dat de stijlvolle Canadese de zeven jaar die voorbij gingen sinds het verschijnen van Afterglow niet heeft gebruikt om een nieuw geluid te ontwikkelen. Maar als je in vijftien jaar maar drie albums uitbrengt is het natuurlijk ook niet erg dat deze wederom door Pierre Marchand geproduceerde plaat sterk in het verlengde ligt van het al genoemde Afterglow. Alle vertrouwde elementen zijn aanwezig. De folky inslag van de liedjes, de atmosferische, op keyboards leunende begeleiding, en die bijzondere stem die nog steeds net zo mooi klinkt als zeven jaar geleden. Laws Of Illusion is niet zo bijzonder als Fumbling Towards Ecstacy (1993) of Surfacing (1997), maar de liedjes bezitten wel de hoge kwaliteit die we van Sarah McLachlan gewend zijn.