MOVIE

Regie: Veiko Ounpuu

Veelbelovend debuut van een uit Estland afkomstige regisseur die de levens blootlegt van uiteenlopende mensen die in dezelfde flat wonen in Talinn, eind jaren tachtig. Het is een sociaal relatiedrama dat past in de Noord-Europese filmtraditie van Kieslowski en Ingmar Bergman. In een troosteloze buitenwijk woont een jonge schrijver die na een stevige ruzie wordt verlaten door zijn vrouw en compleet aan de drank raakt. Ook is er een vrij arrogante architect die je eerder zou verwachten in een wat meer mondaine woonomgeving, een alleenstaande moeder die bang is voor mannen en in het bijzonder voor de kapper die ze verdenkt van kinderlokkerij en een receptionist die vrouwen verslind bij het leven, maar ook naarstig op zoek is naar echte

liefde. Allemaal zoeken ze vergeefs naar geluk, maar leven in een vrij uitzichtsloze situatie, behalve misschien de architect, maar hij ziet het wonen hier als een oefening in nederigheid. De hele film is een soort lange spot van het Trimbos Instituut en hun slogan: ‘drank maakt meer

kapot dan je lief is’. Wat wil je echter in een land waar de wodkaflessen je in iedere supermarkt aanstaren. Het mag dan economisch wat beter gaan in de voormalige Sovietstaten, drankzucht als gevolg van menselijk leed dam je er nog niet mee in. Een mooie poëtische film heeft het echter wel opgeleverd.