Recensie
Harlem is een trio, dat van Tucson naar Austin verhuisde. Bestaande uit zangers Coomers en O'Mara, die tussen gitaar en drums wisselen, aangevuld met bassist Boyer.
In 2008 brengen ze in eigen beheer hun debuut Free Drugs uit. De titel zorgt voor opschudding, maar ook de muziek krijgt aandacht. Door de lo-fi produktie heen luisterend, ontvouwt zich een groeibriljant. Wat een energie. Soms hollen ze zichzelf voorbij, maar dat is de charme. Het logische vervolg van het debuut, zestien popsongs in veertig minuten. Grootste invloed Nirvana, maar in de koortjes horen we Pixies, Ventures-achtige surf en garage-rock. Dit album verschijnt bij Matador, hopelijk bereikt het veel mensen. Als je zo enthousiast bent, verdien je dat.
In 2008 brengen ze in eigen beheer hun debuut Free Drugs uit. De titel zorgt voor opschudding, maar ook de muziek krijgt aandacht. Door de lo-fi produktie heen luisterend, ontvouwt zich een groeibriljant. Wat een energie. Soms hollen ze zichzelf voorbij, maar dat is de charme. Het logische vervolg van het debuut, zestien popsongs in veertig minuten. Grootste invloed Nirvana, maar in de koortjes horen we Pixies, Ventures-achtige surf en garage-rock. Dit album verschijnt bij Matador, hopelijk bereikt het veel mensen. Als je zo enthousiast bent, verdien je dat.
Tracks
Disc 1
1. Someday Soon
2. Friendly Ghost
3. Spray Paint
4. Number One
5. Be Your Baby
6. Gay Human Bones
7. Torture Me
8. Cloud Pleaser
9. Faces
10. Tila & I
11. Three Legged Dog
12. Prairie My Heart
13. Scare You
14. Stripper Sunset
15. Pissed
16. Poolside
