Als Kaapverdische zangeres valt het natuurlijk niet mee om onder de schaduw van Cesaria Evora uit te komen. Carmen Souza omarmt deze erfenis middels een gloedvolle versie van Sodade, maar trekt verder toch vooral haar eigen plan. Bij haar is de Kaapverdische Morna traditie zeker aanwezig, maar het belangrijkste ingrediënt is vooral de vocale jazz. In opener M’sta Li Ma Bo klinkt ze zowaar als een exotische reïncarnatie van Eartha Kitt , en ook in Afri Ka en de titelsong is het vooral de stemacrobatiek en het experiment wat de aandacht trekt. Sober gemusiceerd, wat de stem-impact alleen nog maar vergroot. Fraaie Atlantische Oceaan-Jazz.