Recensie
Regie: Sergei Bodrov
Genghis Khan, Mongools veroveraar die in het jaar 1224 over een imperium heerst dat tot nog toe geldt als een van de grootste die de wereld ooit heeft gekend. Met het epische Mongol zet de Russische filmmaker Sergei Bodrov een fascinerend licht op het leven en de legende van deze ‘opperste leider’, die in 1162 als Temudgin ter wereld komt. De visueel overdonderde film concentreert zich op Kahns rise to power, de periode tussen zijn hachelijke jeugd (de vroege dood van z’n vader waardoor hij zichzelf voor de taak van stamhoofd geplaatst ziet en vervolgens moet vluchten) en de veldslag die uiteindelijk zijn historische lot bepaalt.
Staat Khan in de westerse geschiedschrijving te boek als een bloedvergietende bruut – niet helemaal benevens de waarheid en in de film vakkundig in beeld gebracht - Mongol schetst voor alles een portret van een even inspirerende als visionaire grootheid - wat al niet minder waar is. Om dat meer sympathiserende beeld te onderstrepen, is er alle ruimte voor de warme relatie die de veldheer onderhoudt met z’n familie en Brote, zijn levenslange bruid en betrouwbaarste adviseuse. Hoewel schematisch van opzet, was Mongol – terecht! - goed voor een Oscarnominatie voor Beste Buitenlandse Film.
Genghis Khan, Mongools veroveraar die in het jaar 1224 over een imperium heerst dat tot nog toe geldt als een van de grootste die de wereld ooit heeft gekend. Met het epische Mongol zet de Russische filmmaker Sergei Bodrov een fascinerend licht op het leven en de legende van deze ‘opperste leider’, die in 1162 als Temudgin ter wereld komt. De visueel overdonderde film concentreert zich op Kahns rise to power, de periode tussen zijn hachelijke jeugd (de vroege dood van z’n vader waardoor hij zichzelf voor de taak van stamhoofd geplaatst ziet en vervolgens moet vluchten) en de veldslag die uiteindelijk zijn historische lot bepaalt.
Staat Khan in de westerse geschiedschrijving te boek als een bloedvergietende bruut – niet helemaal benevens de waarheid en in de film vakkundig in beeld gebracht - Mongol schetst voor alles een portret van een even inspirerende als visionaire grootheid - wat al niet minder waar is. Om dat meer sympathiserende beeld te onderstrepen, is er alle ruimte voor de warme relatie die de veldheer onderhoudt met z’n familie en Brote, zijn levenslange bruid en betrouwbaarste adviseuse. Hoewel schematisch van opzet, was Mongol – terecht! - goed voor een Oscarnominatie voor Beste Buitenlandse Film.
