Recensie
Regie: Lisandro Alonso
Lisandro Alonso is de meest bejubelde Argentijnse filmmaker van dit moment. Opmerkelijk, want zijn films moeten het nou niet bepaald hebben van een sterke plot, integendeel, die is vaak totaal afwezig. Zoals hij zelf al zegt: ‘De structuur van mijn films is simpel. Iemand reist van de ene plek naar de andere.’ Daarbij werkt hij vrijwel uitsluitend met amateur acteurs die Alonso bij voorkeur het script niet laat lezen. Ook Liverpool, over een man die na twintig jaar op zee zijn geboorteplaats en moeder opzoekt, is vooral kaal, wars van drama en tergend traag. De statische shots van het winterse meest zuidelijke puntje van Argentinië brengen de toeschouwer echter een merkwaardige trance.
Lisandro Alonso is de meest bejubelde Argentijnse filmmaker van dit moment. Opmerkelijk, want zijn films moeten het nou niet bepaald hebben van een sterke plot, integendeel, die is vaak totaal afwezig. Zoals hij zelf al zegt: ‘De structuur van mijn films is simpel. Iemand reist van de ene plek naar de andere.’ Daarbij werkt hij vrijwel uitsluitend met amateur acteurs die Alonso bij voorkeur het script niet laat lezen. Ook Liverpool, over een man die na twintig jaar op zee zijn geboorteplaats en moeder opzoekt, is vooral kaal, wars van drama en tergend traag. De statische shots van het winterse meest zuidelijke puntje van Argentinië brengen de toeschouwer echter een merkwaardige trance.
