Na alle aardse stokpaardjes te hebben bereden, zoekt Bos het nu hogerop, als
we op de titel afgaan. Niets is echter minder waar, het is (gelukkig) weer
Bos-idioom volop: jou & mij, nu, voor eens en altijd uiteraard; hij volgt
zijn hart, hij ziet de waanzin en de verwarring, ondertussen volle asbakken,
wapens spreken en de liefde zwijgt. Lippenstift, de buitenkantmensen die
niet zeggen wat ze dachten, je nergens thuis voelen, afscheid en melancholie
tout court. Wat niets afdoet aan de zeggingskracht voor de duidelijkheid,
zeker niet als voorgaande in een Bossiaans muzikaal hoempa-walsje is
gegoten. Stef zit een beetje in het vaarwater van de laatste Dijk-cd, en het
Dijk-repertoire sowieso: je weet wat je kan verwachten en toch is het elke
keer weer n