Recensie
Herinnert iedereen zich nog zijn indrukwekkende split op het aanrecht in Timecop? Of zijn sjakenmat in John Woo's Hard Target? Jean Claude van Damme, beter bekend als The Muscles From Brussels, heeft een, laten we zeggen, interessante carrière achter de rug. Net als zijn Universal Soldier tegenspeler Dolph Lundgren heeft de actieheld nooit de kans gekregen om te laten zien dat hij meer kan dan in strakke t-shirts en knellende spijkerbroeken (zie: Knock Off) bad guys door ramen te trappen. JCVD is daarom een intrigerend project. Niet alleen neemt de film de carrière, het huwelijk, het martial arts talent en privéleven van Jean Claude grondig op de hak, het stampt het hele imago van de man de grond in.
Jean Claude speelt een gefictionaliseerde versie van zichzelf die, door hommeles met de belasting en het verlies van een voogdij rechtzaak, het leven niet meer zo rooskleurig inziet. En nu zelfs blijkt dat Steven Segal gecast wordt voor rollen waar hij in eerste instantie voor in de running was, begint de wanhoop toe te nemen. JCVD keert terug naar België, op zoek naar rust, maar werkt zich aldaar alleen maar verder in de nesten. Tip!
Jean Claude speelt een gefictionaliseerde versie van zichzelf die, door hommeles met de belasting en het verlies van een voogdij rechtzaak, het leven niet meer zo rooskleurig inziet. En nu zelfs blijkt dat Steven Segal gecast wordt voor rollen waar hij in eerste instantie voor in de running was, begint de wanhoop toe te nemen. JCVD keert terug naar België, op zoek naar rust, maar werkt zich aldaar alleen maar verder in de nesten. Tip!