Na The Maggies lukte het Philip Price niet solo door te breken, maar lukte het wel toen hij zich met muzikale vrienden en vriendinnen in een winterse blokhut opsloot en als Winterpills weer tevoorschijn kwam. Debuut en opvolger lieten fraai gearrangeerde fluisterpop horen; sfeervol in de trant van Elliott Smith. Central Chambers is alweer de derde cd in drie jaar – die bovendien opnieuw mooi gemaakt is, knappe omfloerste man/vrouw-zang bevat en weer aantal prachtige songs toevoegt aan het Winterpills-oeuvre. Maar een verrassende invalshoek biedt Central Chambers nauwelijks, waardoor deze derde inwisselbaar is met de eerdere – net zo fraaie – platen.