Als opener Collapse (Post-Amerika) m’n speakers haast aan flarden scheurt krijg ik het idee dat ik misschien iets te voorbarig ben geweest met het afschrijven van Rise Against als geloofwaardige punkrockband. De woede, McIllraths stem die tot op het bot gaat, de razende gitaren, alles lijkt weer te kloppen. Dat gevoel blijft een paar nummers hangen maar verdwijnt even snel weer. De zoektocht naar een even pakkend als impactvol geluid is zeker geslaagd, maar de essentie van een rake punkrocksong is daarbij kwijtgeraakt. Met nummers als Re-Education (Through Labor), Kotov Syndrome en Entertainment wil het best even vlammen, maar het geheel klinkt te comfortabel en vriendelijk om echt doel te raken.