CURE

Ooit was goth niet het domein van bombast en krachtige vrouwenstemmen. Nee, goth was voor getormenteerde zielen die de deplorabele staat van alles en iedereen op passende wijze bezongen. Als er één band was die in de jaren tachtig meer dan wie ook deze stroming belichaamde, was het The Cure. Uiteraard met de lamenterende Robert Smith als boegbeeld. Three Imaginary Boys uit 1979 heeft daar nog niet heel veel mee te maken, maar dat maakt hun debuut niet minder aantrekkelijk. Het is een kind van zijn (postpunk) tijd met springerige, korte popsongs, waaronder een vreemde cover van Hendrix' Foxy Lady. Het licht hypnotiserende Another Day en het titelnummer bevatten echter al de eerste aanwijzingen voor de richting waarin The Cure zich gaat ontwikkelen.