Neerlands indie-trots Club Diana brengt weer een prachtig verzorgd schijfje uit. Op de vorige plaat Match waren de beste liedjes lekker melancholisch, wat ons tot een aanmoediging bracht aan de jongens om dit pad te vervolgen. Eigenwijs als Club Diana is, springen op Grill vooral de felle en scherp knarsende liedjes er direct uit. Opener FFM en Sushi vs Burgerking daarna stuiteren alle kanten op. Het laatste liedje is een beetje Pavement, een beetje Sonic Youth, en heeft een verpletterend refrein. Toch staan er ook op Grill enkele dromerige deuntjes, sommige met vreemde bijgeluiden. Wow The Skies! bijvoorbeeld en het ontroerende Greenery. Het is kortom toch weer een beetje van alles wat. Vele luisterbeurten later is Grill al bijna net zo goed als zijn voorganger. En die was erg goed.