Jaaah daar istie weer! Een fijne nieuwe plaat van Clutch. Zelf vind ik deze band errug goed, maar voor wie het niet weet (foei!) dit is alweer het vijfde volledige album. Logge rock met wahwah pedalen en een super swingende drummer. De zanger is een verhaal apart. Als een maniakale seriemoordenaar staat hij zijn verhalen te declameren. Net als bij Tom Waits wordt in elk nummer een plaatsnaam vermeld, zodat de luisteraar nooit de weg kwijtraakt. Waarom ik dit ook een goede (en typische) Clutch plaat vind, is dat je elke week een andere song favoriet vindt en grijs draait. Eerst was dat Open Up The Border en nu Drink To The Dead en als je dit leest. Deze plaat is helaas vooralsnog alleen via de import te verkrijgen.