ZIMMERMANN, FRANK PETER

Eventjes, een aantal jaren geleden, was Iggy Pop mainstream, maar met American Ceasar zette hij zowel zichzelf als ons weer op het rechte pad. Ongeveinsde rock met een beetje vies zweetluchtje. Twee albums volgden en achteraf gezien losten die de belofte niet in, zelfs zijn optredens leken een parodie te worden. Onzin natuurlijk, er is tenslotte maar een Iggy Pop, maar toch, met Beat `Em Up horen we weer de Iggy waar we verzot op zijn. Vanaf het begin worden we weer meegesleept in een onvervalst Iggy-idoom. Mask, L.O.S.T., Howl met onvervalst Iggy-gehuil zoals we dat alleen van hem accepteren, zijn nog slechts de eerste drie tracks van dit album. Vanaf dat moment weten we het weer zeker, deze man kan niets fout doen. En natuurlijk ruikt hij even aan nieuwe bands als Limp Biscuit of Papa Roach, het is tenslotte 2001, maar nergens klinkt dit geforceerd. De titels van de songs doen ook weer vertrouwd aan; Go For The Throat, Drink New Blood en Ugliness. En ook dit nemen we alleen serieus als Iggy het zegt. Was het over met de liefde voor Iggy? Nou, dan is dit het moment om weer op het nest terug te keren. We kunnen weer met een gerust hart zeggen: Iggy rules!