Na eerst de Mother Fucking Razorbacks geheten te hebben is de naam toch maar veranderd in Night Horse. Een verstandige zet want die naam past prima bij de muziek variërend van zompige ZZ-Top aandoende rock tot Neil Youngs Freedom periode. Alles gehuld in een flink zeventiger jaren stonerrocksausje. Het levert een moddervette plaat op. Invloeden zijn fraai aaneengesmeed tot een muzikaal amalgaam dat liefhebbers van de steviger zeventigerjaren muziek en mensen die van rammelrock houden zeker moet aanspreken. Zelfs de plaatduur is zeventiger jaren. Met 32 minuten zijn we klaar en dan hebben we nog een lekkere ruwe cover van Worried Life Blues gehad ook.