Recensie
NIKI, met hoofdletters, is de artiestennaam van Nicole Zefanya, een Indonesische singer-songwriter die met Buzz haar derde volledige album uitbrengt, na Moonchild (2020) en Nicole (2022). De meeste nummers zijn tijdens haar laatste wereldtournee geschreven, zoals het titelnummer tijdens het wachten op een vlucht of Strong Girl waarvoor NIKI inspiratie kreeg tijdens een autorit door Maryland. Aan niks is overigens te horen dat NIKI in Jakarta woont. Het album bevat 13 (korte) nummers waarvan Too Much of a Good Thing en Blue Moon als single zijn uitgebracht. Het is een echt singer-songwriter album, waarbij de verrassing zit in de kleine details die je soms pas na meerdere keren beluisteren herkent. In sommige stukjes orkestratie klinkt bovendien toch wat van Indonesië door. Het album luistert lekker weg, waarbij je soms wel hoopt (of verwacht) dat NIKI een paar keer helemaal losgaat. Enkele nummers flirten met echte rock, zoals Colossal Loss met een lekker riffje begint en bij Focus heb je zelfs het gevoel naar een jonge Avril Lavigne te luisteren. Ze werkt echter toe naar een sterke tweede helft, met tempo in Blue Moon en eindigt het album geweldig met de laatste twee nummers Heirloom Pain en Nothing Can. Kortom: een relaxed (soms wellicht te) klinkend album, prima voor een lome middag of chillend op een zonnig strand. Op 2 november 2024 kan je haar live zien in Tilburg. (Joost van Loo)
