PENNY ARCADE

James Hoare is een begenadigd songschrijver - maar dat hoeft niet in de krant. Mocht zijn naam je niet onmiddelijk iets zeggen, dan doen de aliassen waaronder hij de laatste 15 jaar muziek uitbracht (Veronica Falls, The Proper Ornaments, Ultimate Painting) wellicht een belletje rinkelen. Hoare's nieuwste vehikel heet Penny Arcade en debuutplaat Backwater Collage vormt een tussentijds hoogtepunt binnen zijn oeuvre. Voor het eerst schreef hij de muziek op eigen houtje; sowieso zijn eerste liedjes sinds 'ie het drukke Londen terug inruilde voor zijn geboortestreek Devon in het Engelse zuidwesten. De elf tracks ontvouwen stuk voor stuk pure, dromerige melodieën zonder opsmuk, waarbij Hoare's melancholische stem slechts sporadisch wordt onderbroken door een onderkoelde gitaarsolo of minimale keyboardpartij - die laatste overigens van de hand van Max Claps, zijn oude maatje bij The Proper Ornaments. Op het mooiste liedje, Dear John, helpt Nathalia Bruno met warme achtergrondvocalen. Backwater Collage is een voortreffelijk gitaarpopalbum in haar nostalgische, trefzekere soberheid. (Max Majorana)