MAYALL, JOHN

Eric Clapton wordt meestal gezien als de belangrijkste rechterhand van John Mayall, maar het zou ook kunnen pleiten voor zijn opvolger, Peter Green. De toekomstige oprichter van Fleetwood Mac drukt een sterke stempel op zijn enige album met de Bluesbreakers, zingt een paar nummers en schrijft er een paar, waaronder het verwoestende instrumentale 'Supernatural'. Green's gebruik van dikke sustain op dit nummer wees duidelijk de weg naar zijn gebruik van gitaarriffs met langgerekte, glibberige tonen op Fleetwood Mac's "Albatross" en "Black Magic Woman", en anticipeerde ook op enkele aspecten van Carlos Santana's stijl. Mayall kan zich redelijk goed uit de voeten op deze overwegend originele set (met af en toe blazers), hoewel een deel van het materiaal redelijk alledaags is. Hoogtepunten zijn onder meer het ongebruikelijk onstuimige "Leaping Christine" en de cover van Freddie King's "Someday After a While (You'll Be Sorry)."

A Hard Road 3:14
It's Over 2:51
You Don't Love Me 2:50
The Stumble 2:54
Another Kinda Love 3:06
Hit The Highway 2:17
Leaping Christine 2:23
Dust My Blues 2:51
There's Always Work 1:37
The Same Way 2:11
The Supernatural 2:57
Top Of The Hill 2:40
Some Day After Awhile (You'll Be Sorry) 3:01
Living Alone