De meesters van de hedendaagse avant-garde pop. Zo zou ik Cathy Lucas, Valentina Magaletti en Susumu Mukai, oftewel Vanishing Twin, willen noemen. Ja, Lucas’ abstracte teksten en stemspelletjes, evenals Mukai’s elektronische experimenten, leggen de basis voor een onnavolgbaar, afschrikwekkend kunstwerk. Maar Magaletti’s meesterlijke gevoel voor ritme en beweging maken elk nummer toch hoekig genoeg om op te dansen. Haar drums dreunen op het titelnummer met een bounce die niet zou misstaan als hiphop-beat. Het samenspel tussen elektronische bliepjes, stem-samples en gortdroge percussie op Marbles doet dan weer denken aan Yellow Magic Orchestra’s kunst om zowel gek als catchy te zijn. The Down Below kent vampiresque orgeltjes, sitar-geluiden, percussie die rechtstreeks lijkt te komen uit een oude Les Baxter plaat en prachtige klassieke gitaar van Arthur Sajas, perfect botsend in een onheilspellend hoogtepunt van de plaat. Weinigen zijn in staat experiment en onvoorspelbaarheid zo lekker te laten klinken als Vanishing Twin. (Stef Mul)