ORB

Niemand anders kan je zo prettig gespannen in de wachtkamer laten plaatsnemen als Alex Paterson, de uitvinder van ambient house. Dat doet hij op alweer de 18de plaat van The Orb meteen al in de fantastische opener H.O.M.E high orbs mini earths. Je wéét dat de minutenlange hevig imponerende geluidscollage met stemmen, een vacuüm zuigende galm, sounds from space, violen, een vrouwenstem die een gedicht voordraagt, gekraak en gekras wel open gespleten moet worden door… beats! En je weet ook dat er geen lekkerdere beats bestaan als die van The Orb. En als ze er dan eenmaal zijn, die beats, dan stap je de wachtkamer uit en de hemel in. Maar er komt nog veel meer moois op Prism zoals volvette reggae op A Ghetto Love Story. En wat te denken van Prism, de titelsong, waarin de Amerikaanse wereldkampioen schaken Bobby Fischer wordt herdacht. Er gebeurt dus weer verschrikkelijk veel moois op deze plaat van The Orb die een bedreiging vormt voor de coffeeshopbranche want met deze muziek zijn geestverruimende middelen écht totaal overbodig.