Airports and Ports van Hunter Complex is weergaloos, vol rust en sonische troost ★★★★★ (Robert van Gijssel / De Volkskrant)
Recensie writteninmusic.com
Hunter Complex heeft de afgelopen twaalf jaar gestaag aan naamsbekendheid gewonnen en daarmee een goede reputatie opgebouwd als het gaat om alternatieve maar eveneens toegankelijke elektronische muziek. Lars Meijer, de man achter Hunter Complex, werkt met een fijn arsenaal aan synthesizers en creëerde hiermee een muzikaal universum dat getuigde van een voorliefde voor verzorgde maar tevens avontuurlijke synthpop en filmmuziek uit de jaren tachtig.
Op dit vijfde album laat Hunter Complex, hoewel nog steeds herkenbaar voor de ingewijden in zijn muziek, een ander geluid horen. Die sound verschoof eerder al van vocaal naar instrumentaal naar (nóg) filmischer, weidser en rijker. Die laatste ‘stijl’ perfectioneerde hij op de albums Open Sea en Dead Calm And Zero Degrees. Het is dus een goed moment om nu weer met frisse ideeën te komen.
Die vernieuwing zit hem voor een flink deel in het instrumentarium. Hunter Complex weet zich verrijkt met bijdragen van Aquiles Navarro (trumpet, Irreversible Entanglements), de befaamde new age artieste/componiste Kat Epple (fluit, Emerald Web), Alexander Hawkins (piano, Louis Moholo-Moholo), Justin Sweatt (ook bekend als Xander Harris, gitaar) en Haarlemmer Coen Oscar Polack (field recordings). Dit brengt Hunter Complex nieuwe sferen, nieuwe werelden en de muziek verschuift daarmee meer richting new age en krautrock.
Het titelnummer – tevens albumopener – laat direct vrije pianoklanken horen en onderscheidt zich daarmee van eerder werk. De synthwolken en percussieve klanken komen vertrouwder over, maar als geheel zet Airports and Ports direct de nieuwe toon. Trompet kleurt hierna het even aardse als hemelse The Garden.
De albumtitel straalt vanzelfsprekend reizen, onderweg zijn en aankomen uit. Met Across the Atlantic into Africa begeven we ons op het wijde water. Nieuwe schakeringen betreden de muziek met het verstrijken van de zeemijlen. The Great Rain trekt als een regenbui in slow motion voorbij. Zuiverend en bedwelmend. Fluit en strijkerklanken geven The Windburn is Terrible haar karakter, een compositie die, ondanks de evocatieve titel, relatief rustig blijft.
De rust wordt verderop doorbroken met stevigere beats en scherpere klanken; Dirty Snow is echter ook melodieus en aangenaam. De contradictie in de titel wordt subtiel maar treffend verwoord, zou je kunnen zeggen. Hoewel natuurkrachten domineren op de reis van Airports and Ports, is het de stad die het einde van het album markeert. Alhoewel, City Pulse voelt wel aan als een observatie vanuit de stratosfeer.
Dit vijfde album van Hunter Complex is nog steeds karakteristiek en vertrouwd maar de accentverschuivingen en muzikale verrijkingen verlenen de muziek een verfrissende schoonheid en weldadigheid. Hunter Complex zet met dit album dus weer mooie stappen. Airports and Ports mocht dan ook al terecht rekenen op bijzonder positieve reacties in binnen- en buitenland.