Hoewel Bruckner negen symfonieën componeerde, voltooide hij er maar acht. Daarvan bestaan dan weer meerdere edities met aanzienlijke verschillen. Op zijn sterfdag was Bruckner nog koortsachtig bezig met het vierde deel van de negende symfonie, maar het bleef onvoltooid. Verschillende musicologen hebben op basis van de schetsen dit slotdeel uitgewerkt, maar uiteindelijk sloten zij (Samale, Philips, Cohrs en Mazzuca ) de handen ineen en werkten samen aan wat we de definitieve versie mogen noemen. Hier horen we de première, formidabel gespeeld door de Berliner onder leiding van Simon Rattle, die in het scherzo het orkest opvallend klein laat klinken om daarna majestueus uit te pakken in het befaamde adagio, gevolgd door een indrukwekkende fuga in het ‘nieuwe’ slotdeel.
Bruckner: Symphony No. 9 in D Minor
Four-movement version
Berliner Philharmoniker, Sir Simon Rattle
