`When it comes down to going nowhere, I cover more miles than any other man.' (I Found A Stranger) Neil Hagerty volgt zijn jongensdromen. Auto's, tv en rock `n' roll hebben zijn interesse. Op dit album heeft hij zichzelf weer eens een vrije opdracht gegeven. Hagerty verdiende zijn sporen al in Pussy Galore (met Jon Spencer) en Royal Trux (met zijn vriendin Jennifer Herrema). Zijn eerste solo-album bevat elf nummers die zich nog het beste laten typeren als vrije oefeningen op gitaar en keyboard, aangevuld met Hagerty's falsettozang. Dit levert een paar fijne losse gitaar- en keyboard rock-solo's op. Het geheel klinkt als een hypnotiserende trip, maar dan wel een zeer prettige! Hoe krijgt hij het voor elkaar? Af en toe draaft hij teveel door, maar wat wil je na al die mijlen? Hagerty is duidelijk van geen tijd. Wel volgt hij overigens Big Brother. Op zijn eigen site houdt hij er een ironisch verslag van bij. Is dat zijn connectie met de werkelijkheid?