Waarschijnlijk is hij bekender van Songs: Ohia en Magnolia Electric Co. dan van zijn solowerk, maar dit postuum verschenen album wordt door zijn schare bewonderaars als een groot geschenk gezien. Hij nam het op in Londen, herstellende van een ziekte. Hij raakte geïnspireerd door de rijke geschiedenis van de stad, vooral de zeven poorten (Eight Gates in Molina’s universum) in de stadsmuur. Molina had in Italië een giftige spinnenbeet opgelopen en heeft naar eigen zeggen tal van artsen bezocht. De parkieten, die een grote rol spelen op het album, voerde hij op z’n balkon, een bewuste verwijzing naar een actie van Jimi Hendrix (in een psychedelische bui een paar parkieten vrij liet). De donkere, moody, afgeronde songs herinneren aan The Lioness. Sommige van de andere nummers ontlenen hun charme juist meer aan schetsmatigheid.
