NORDEN, YORICK VAN

Alweer komt Excelsior met een jonge gast op de proppen die met plaat nummer één meteen de spijker op de kop slaat. Hij komt uit Haarlem en hij weet verduiveld goed hoe een pakkende popsong in elkaar zit. Hij weet ook dat er in de sixties een bandje was (tip: het begint met een B en het komt uit Liverpool) dat de ultieme standaard voor het popliedje gezet heeft. Maar ondanks dat de elf songs duidelijk wortelen in de popgeschiedenis, klinkt Happy Hunting Ground van deze tijd. Al was het alleen maar vanwege zijn veelzijdigheid: Blood Money, Hard Road Up, Free Fall Down en Gamblin’ Mama ademen rootsy Westcoastpop, Divide And Rule is electric Neil Young en Who Knows, Maybe (melancholiek) en Stranglehold (uitgelaten) verwijzen inderdaad naar B uit Liverpool. Wie met zo’n rijkdom aan songs nog vindt dat de psychedelica er aan ontbreekt komt op Gonna Try For The Sun en Tangiers ruimschoots aan zijn trekken. En alsof dat allemaal nog niet mooi genoeg is, sluit van Norden af met I Fly A Kite, een prachtige kleine ballad.