Recensie
De Belgische groep Statue is met het album Kasper toe aan de derde langspeler. Het recept is min of meer ongewijzigd. Vocalen ontbreken, maar het zestal (waaronder vier gitaristen) produceert niettemin een spannend en dynamisch klankenpalet met veel gevoel voor melodie. Rock primeert hier postrock; de groep speelt beheerst als Mogwai, maar de songs zijn vaak ook dansbaar en vol adrenaline - niet zelden verzanden ze in een prettige sonische chaos. Eind deze maand in de Effenaar.
