Een paar jaar terug verscheen er op het documentatielabel History Of Soul een geinige maar ook essentiële verzamelaar Let’s Soul Dance: Black Dance Crazes From The Late 50’s & 60’s waarop het uitzinnig maar overzichtelijk Bacon Fat, Popeye, Snake, Squat, Watusi, Hully Gully of Mashed Potatoe dansen was (63 in totaal, alleen al om de namen!). Gek genoeg ontbrak die good old Boogaloo, een muzikale vlam in de pan van soul, jazz en latin tussen 1965-1968 die jonge zwarten en Latijns-Amerikaanse jeugd bij elkaar bracht. Met grote dank aan Ace’ Beat Goes Public krijgt die aanstekelijke ritmische beweging met die fantastisch klinkende naam - die soms als Boo-Ga-Loo, Bugaloo of zelfs Bugulu gespeld wordt - het geheel eigen geschiedkundig egodocument dat hij alleen al verdient op basis van het effect dat het fenomeen nog altijd teweeg brengt, te weten puur amusement en vooral veel vreugde!
