De drie mooiste donkerbruine bluestemmen zijn die van Taj Mahal, Keb’Mo’ en Eric Bibb. Tot mijn verrassing en genoegen blijken twee van de drie (Mahal en Mo’) de afgelopen twee jaar te hebben samengewerkt aan een gemeenschappelijk album met de weinig creatieve titel TajMo. TajMo is met hoorbaar plezier en wederzijds respect gemaakt. Het is een behoorlijk uptempo, soms zelfs lichtvoetig album geworden. De veelvuldig aanwezige blazers en de vrolijke Caraïbische melodieën maken van TajMo geen donkere bluesplaat over verdriet en narigheid, maar een opgewekte zomerplaat, zoals met name Taj Mahal die in het verleden vaker gemaakt heeft. De ritmes, grooves en gitaren ademen duidelijk het wat latere werk van Keb’Mo’. Opvallend is dat er een cover van een tamelijk onbekend nummer van The Who op TajMo staat. Toch herken je Squeez Box uit duizenden aan het kenmerkende Who-intro. Zie Wikipedia voor de dubbelzinnige uitleg van Squeez Box.
