Frederic Lyenn Jacques leerden we de laatste jaren kennen als bassist van het fenomenale Dans Dans. Dat is echter bepaald niet zijn enige muzikale hoedanigheid. Wat niet iedereen weet, is dat hij al geruime tijd dienstdoet in de begeleidingsband van Mark Lanegan. Het was tijdens een eerdere wereldtournee dat hem de gelegenheid werd geboden om tevens zijn solomateriaal voor het voetlicht te brengen. Onder zijn eigen naam verschenen tot dusver een album en een EP. Met Slow Healer doorbreekt Lyenn na vijf jaar eindelijk de stilte, en wel op uiterst indringende wijze. Het album is een angstvallige trip langs persoonlijk leed en verval. Bijgestaan door subtiele cello, percussie en elektronica heeft de beste man in de regel niet meer dan enkele impressionistische flarden nodig om door merg en been te gaan, zoals op het huiveringwekkende Fading en In Reveries. Een zeer knap staaltje muzikaal exorcisme.