Met Pearl Jam’s Ten en Nirvana’s Nevermind vormt Soundgarden’s Superunknown de beste, onvergetelijke en de minst door de tijd aangevreten drieklapper die het grunge-tijdperk heeft voortgebracht. Superunknown, een zwaar ironische titel voor dit iconische album, is objectief beschouwd het beste van dit trio: het duurt het langst (70 minuten) en biedt daardoor de meeste ruimte aan de meeste hoogtepunten. Soundgarden had het vele fantastische songmateriaal gemakkelijk over twee albums kunnen uitsmeren maar verkeerde kennelijk in een gulle bui. En verdient ook daarmee extra punten. Het hoogstandje van Chris Cornell, Kim Thayil, Ben Shepherd en Matt Cameron is twintig jaar oud en wordt herdacht met een heruitgave in verschillende formats met veel bonussen en een geremasterde versie van het originele album. Nieuwe inzichten levert dit niet echt op maar al die extra’s zijn toch verleidelijk. Superunknown is en blijft een monumentaal album en alle aandacht voor de doorstart van het viertal die deze heruitgave genereert, is dik verdiend.
