Recensie
We kennen Amos Lee als een veelzijdig singer/songwriter, die begin dit jaar nog het prachtige Dreamland afleverde. Het verrassende van My Ideal is niet alleen dat dit album zo snel na Dreamland verschijnt, maar dat het een totaal ander album is, waarop Amos zich tot jazz-zanger ontpopt. Hij blijkt een groot fan te zijn van de legendarische trompettist Chet Baker, en dan vooral van diens herkenbare omfloerste zangstijl, zoals te horen op de klassieker Chet Baker Sings. Op My Ideal brengt Lee een ode aan dat album en wekt hij die liedjes opnieuw tot leven. Geen gemakkelijke opgave, want Bakers semi-nonchalante zangstijl was uniek en onnavolgbaar. Het is dan ook de kwaliteit van Amos dat hij Chet niet na-aapt, maar zijn eigen stempel op de liedjes drukt, terwijl hij toch dat melancholieke gevoel erin weet te leggen, zoals Baker dat ook kon. Een ideale plaat voor een koude winteravond, bij een warm haardvuur met een goed glas wijn.
